Veda Zamanı Geldi

Supermarkette ayak üstü konuşmalar.

DİREKSİYON BAŞINDA...(10.bölüm,sonuncu)

ANNE ,URSULA,TANIDIK MARİA İLE KARŞILAŞIR.

"Bugün yanlızsınız bayan Ursula,bizimkinin maçı var,FC Bayern,Dortmun arasında.

(MUTLU GÜNLER  MAZI OLMUŞ;GERİDE ARTIK HÜSRAN KALMIŞTI...) 

"Eve bağlasan durmaz."

"Bizmikide öyle sayılır,bu erkeklerin maç hastalığı yokmu!."

"Eve gelirler,sofra başında da maç konuşulur."

"Haklısın,bayan Maria!.."

"Farkındasınız,bizim aşıkların düğün telaşı içindeyiz.

Bir ance önce bitsede,yukumuz hafiflesin istiyorum."

"Hani bize davetiye gelmedi!."

"Eli kulağnda,bugün,yarın gelir,sizi unutur muyuz. Saygı duyduğumuz tanıdık, seçkin, komşularımızdan birisisiniz."

Supermarkette ayak üstü konuşmalar.

DİREKSİYON BAŞINDA

Direksiyon başında Ali'yi hayal ediyor,biran önce ona kavuşmanın heycanını taşıyordu.

Bir anda kendini kaybetti,karşıdan gelen TIR'(LKW)ın altına girdi.

Yine Ali'ye mi gidiyordu,ona surpizmi yapacaktı,Allah bilirdi.

Kazayı görenler,koştular, hemen bir ilk yardım arabasyla,Münih Reks İsar Kılınığı'na götürdüler.

Maalesef beyin kanamasında hayatını kaybetmişti.

HASTAHANE

DOKTOR ANNELİSA FİSCHER(Fişer)

Acıl servise getirilen Annelisa'nin çantasını açıp kimlik kartlarını aradılar.

Kartlar arsında,dr.Annelisa Fischer'nin Starnberg'teki çalıştığı hastahaneyi aradılar,durumu aktardılar.

Oradakilerde Annelisa'nin evini,telefona kızkardeşi Lisa çıkmıştı.

ANNELİSA'NIN KÜÇÜK KIZ KARDEŞI,LİSA'DA(sağda), GÜZEL BAYERİNLI GENÇ BAYANDI

Lisa,anne ve babasını haberdar etmeden bir şey demedi,hemen çalışmakta olduğu Ali'yı aradı.

Ali de bin telaş,hastahane'ye koşmuştu.

Kazayı duyanlar hastahaneye akın etmişlerdi.Hastahane,nerde ise böyle bir kalabalık görmemişlerdi.

Demek ki, Annelisa'nın sevenleri çoktu.

Duyanlar hastahaneye koşmuştular.

Arkadaşları,tanıdıklar göz yaşları içinde idiler.

ALİ'NİN FERYADI BİR BAŞKAYDI...

Ali,doktorlara yalvardı ne olur,onu bir göreyim.

Doktorlar "rapor hazırlanacak,onu göremezsiniz!"

Çok israr edince onu mort kısım(en alt katta) aptaylığına götürdüler,yüzünü açtı,Ali başladı ağlamaya,"...ne olur gözlerini aç,beni bırakıp gidemesin!"

"Hadı meleğim,aç gözleriniii..!"

Ali'yı odadan çıkardılar.

İKİ GÜN SONRA...

Starnberg kilisenin bahçesi'ndeki aile kabrıstanına,kalabalık bir törenle, gözyaşları arasında,süslü tabudu iple mezara indirdiler.

Üzerine tahta ve kül, çiçekler diktiller.

Mezarın üstü ve yanları taziye çiçekleriyle dolmuştu.

Ali,daha önce tabuta sarılarak,".Bunu bize yapamazsın!..bizi terk edip gidemezsin!..".,şeklinde yalvarsada artık çok geçti.Kalbının yarısı gitmişti.

Daha sonra topluca kilese girip ayin dua yapacaklardı.

Eylul ayının ortası,birden gök gülerdi,şimsek çaktı,ip gibi yağmur başlamıştı.

İBRETLİK YAŞANMIŞ HAYATLAR.(GEBOGENS LEBEN)

Ali 40 yaşlarında,Annelisa da 30 yaşlarındaydı.

Hayal edemediği sevgilisine kavuşmuş ken,kader onları koparmış,birbirinden ayırmışt.

Doktor,Annelisa,bir araba kazası sonrası Ali ile tanışmıştı.

İkinci araba kazasında ise,sevgili,aşkı ,yazar,şair,Ali'sini yapayanlız bıraktı!...

HER GÜN ZİYARET

Ali,her gün mezarda ziyaret eder, "sevgilim ben geldim!..beni göyor, duyuyormusun?.. Kalk birlikte gölün etrafında dolaşalım,sana dondurma ismarlarım!.."..

ABLASI  ANNELİSA'YI ZİYARETE GELEN  ERKEK  KARDEŞİ

Ablasını ziyerete gelen kardeş Herbet,Ali'yi görünce durdu,onu izledi...

Herbet,içinden,"Ali'nin bukadar ablamı sevdiğini hayal edemezdim,ona kaba davrandım,ondan özür dilemeliyım.”

GELMİŞKEN EVE UĞRADI.

Evde sadece anne Ursula vardı.

"Anne,gelmişken elini öpeyim" dedim.

"Sen sevgili kızımın eşisin,bu evin damadısın, her zaman kapımız sana açıktır."

Ali,başı önüne eğik,anne Ursula'nın elini öperek anlına koydu,vedalaşarak oradan ayrıldı.

Kader bazen bu kadar acımasız oluyordu. Bunca tahsil,heycanlı geçen imtihanlar, sevinç göz yaşları artık mazı olmuştu.

BUSATIRLARI SİZLERLE PAYLAŞIRKEN...

Göz yaşlarımızla aktardık.

Sevenler, bazen böyle acı bir şekilde ayrı düşerlerdi.

MÜNİH, BERG-AM LAİM

Kaytan bıyıklı Ali,Wiyana kuşatmasında, Selçuklu Türkleri'nden olan Ali,Münih'li Mariya ile tanışmış,onunla evlenmiş, Berg-Am-Laim semtini kurmuşlardı.

ŞAİR'E SORMUŞLAR

Viyanalı şaire sormuşlar,"Aşk nedır?"

"Aşk, "Fikirde birlik olması;iki kalbin bir atması.", der.

Bu kalpten biri Annelisa'ya aitti,o durmuştu!.

VELAKİN...

Hülesa,Almanya,Münih'te Türkler'ın ve hele Ali'lerin izleri çoktu.

(ANNELİSA'NİN ÇOCUKLUK RESMİ)

Türkenstr.(Türk-ler-sokağı)Türkenfeld.(Türklerin yeri)

SEVMEYİ SENDEN ÖĞRENDİM

"Sevmeyi sen öğretin,ağlamayı da/Beni terk edip,nereye gidiyorsun?"

"Gittin dönmedin geri/Dertlere saldın beni!.."

"Hadı gel aşkım,köşelerde bekletme beni!"

"Ruhun şad olsun,sevgili meleğim!"

ALİ  İÇİNE  KAPANMIŞTI

Ali artık içine kapanmış,kimse ile görüşmüyordu.

Her gün sevgilisine gidiyor,çiçekler götürüyor,bütün gece mezarı etrafinda müm yakıyordu...

Ev,odaları her yerinde,sevgili eşi Annelisa'nın resimleri ile süslüydu.

FİŞER(Fischer) AİLESİ TOPLANTI YAPTI,ALİ'YE  YENİ BİR TEKLİF VARDI. 

(OKTOBER  HATIRASI;ANNELİSA'NIN GENÇLIK YILLARI)

Ali,bir daha evlenmedi.

Hep meleği Annelisa'nın hatırâlarıyla baçbaşa kaldı.

Bu yaşadığı acıyı bir roman diliyle anlatabilirdi.

"Kadere dargınım!"

"Böyle anıl yazısı olmasın!", gibi başlıklar olabilirdı.

Nasıp ola göreceğız.

Yaşanmış hayatların,dramatık,acılı sonu...

(Porofil ressim;Yazarımız Kâmıl İşler,(soldan 2.)Ebersberg,Waseburg,Fırat ailesine ziyere uğurluyoruz.)

Mehmet Ali Yeniyurt ,Münih/30.09.2022